چکیده: 
شاخص های جهانی گویای موقعیت ضعیف گردشگری ماجراجویانه ایران (میانگین کمتر از متوسط جهانی) در میان کشورهای در حال توسعه است, بنابراین, ضروری است تا نیروهای پیشران و موثر شناسایی و ظرفیت های رشد گردشگری های خاص به ویژه از نوع ماجراجویی در ایران سنجیده شود. این پژوهش داده بنیاد و کمی-کیفی, نتیجه تحلیل محتوای مطالعات پیشین, بررسی 10 متغیر شاخص جهانی توسعه گردشگری ماجراجویانه به همراه نظرخواهی از خبرگان به روش دلفی است. با رویکرد آینده پژوهی, سناریوهای محتمل برمبنای یافته ها پردازش شدند. استعاره های چشمه, برکه, کویر و باتلاق برای ترسیم چشم انداز سناریوها و به منظور توصیف و پیش بینی آینده گردشگری ماجراجویانه در سال 1410 ارایه شد. نتایج حاصل از 4 سناریوی قوی, سازگار و محتمل حاکی از آن است که ناپایداری توسعه گردشگری ماجراجویانه در ایران با روایت باتلاق, آشکار می شود.

                                                             ناهید عبدلی
                                دانشجوي دکتراي جامعه شناسی مسائل اجتماعی ایران