دروازه قرآن يكی از ديدنی های مشهور استان فارس و شهر شيراز است و اشتهار ملی و جهانی دارد. در مسير وسط تنگ الله اكبر در دوره سلطنت ديالمه اصلاحاتی به عمل آمده و پاسگاهی ايجاد شده بود. در مدخل تنگ، تاق مرتفعی را احداث كرده بودند ولی كريم خان زند دروازه مذكور را كه رو به انهدام می رفت مرمت كرده و در طرفين آن هم تاق هايی برای اتراق محافظين و مامورين بنا كرد و بر بالای تاق مزبور اطاق كوچكی ساخت و در آن يک قرآن خطی بزرگ قرار داد تا مسافرين از بركت عبور از زير قرآن مجيد، از گزند حوادث مصون مانده و به سلامت به مقصد برسند. از اين رو آن را «تاق قرآن» ناميدند. در سال 1316 شمسی در جريان توسعه راه كليه بناهای قديمی تخريب شد. در سال 1327 به همت حسين ايگار اعتمادالتجار تاق قرآن دوباره بازسازی شد و قرآنی بر بالای آن قرار گرفت و به «دروازه قرآن» مشهور شد. در سال های بعد قرآنی كه در بالای تاق قرار داشت سر از موزه پاريس درآورد. با توسعه راه شيراز به تهران دروازه قرآن در سمت باختر اين راه قرار می گرفت.