مسجد و مدرسه شيخ عبدالحسين از بناهای متعلق به قرن سيزدهم هجری قمری است. تنها كتيبه باقی مانده از ساختمان اين بنا دارای تاريخ سال1270هجری قمری می باشد. از آن جا كه بازرگانان آذربايجان مقيم تهران، در اين مسجد مراسم تعزيه برگزار مىكردند، به اين بنا مسجد ترک ها و يا مسجد آذربايجانی ها هم گفته شده است. در ضلع باختری اين مسجد، مسجد قديمی و بزرگ ديگری است كه هم زمان با بنای مسجد اوليه ساخته شده است. سبک معماری آن به صورت چهار ايوانی است و دارای سردری بلند، صحن وسيع، حجره های دو طبقه و كاشی كاری زيباست. اين مسجد به همت مرحوم شيخ عبدالحسين تهرانی معروف به شيخ العراق ساخته شد و به همين دليل به نام مسجد شيخ عبدالحسين موسوم شد.