استان آذربایجان غربی از صنایع دستی هنرمندانه و با ارزشی برخوردار است. وجود قوميت های مختلف ترک، کرد، ايلات و عشاير و روستاهای متعدد در اين استان سبب شده که صنايع دستی شهری و روستايی از گذشته‌های بسيار دور در اين منطقه متداول باشد. هر يک از شهرستان های منطقه به صنعت خاصی شهره هستند ضمن آن که برخی از صنايع مانند قالی بافی و گليم بافی و جاجيم بافی تقريبا در تمام نقاط استان رواج دارد. پولک دوزی يکی از هنرهای دستی زيبای شهرستان بوكان و مهاباد است و شاهين دژ و تكاب از نواحی عمده بافته های داری (قالی، گليم، جاجيم و...) در استان آذربايجان غربی به شمار می آیند. نوعی قلاب دوزی شبيه آن چه در رشت جريان دارد در مهاباد نيز رايج است اما شباهتی بين توليدات اين دو شهر وجود ندارد. بافتن برک (به طرز محلی)، بافتن شال كمر پشمی و باشلوق نیز از صنايع دستی نقده محسوب می شوند. وجود روستاها و عشاير متعدد باعث تنوع صنايع دستی در نقده شده و صنایع عشایری در این خطه رواج کامل دارد. در اروميه علاوه بر صنايع مختلف، ساخت مصنوعات چوبی از هنرهای با ارزش دستی به شمار می آید. در گذشته های نه چندان دور كوزه ‌گری بدون چرخ و صرفا به وسيله دست كاری بود كه افراد زيادی از ايلات و عشاير منطقه آذربایجان غربی با آن آشنا بودند و به آن اشتغال داشتند ولی امروزه كوزه ‌گری تنها با چرخ آن هم در روستای فرحزاد به عنوان مركز صدور انواع كوزه رواج دارد. بادش بافی نيز از صنايع دستی کهن ايلات آذربايجان غربی است. بادش لوله ای بافته شده از پشم است كه ازمچ پا تا زانو را می ‌پوشاند و بندی هم در زير كف پا دارد. بادش مخصوص مردان است و آن را معمولا از روی شلوار می پوشند. اين صنعت هنوز هم در ميان ايلات آذربايجان رواج دارد. انواع صنايع دستی استان از قبيل قالی بافی، گليم بافی، جاجيم بافی، سراميک سازی، كنده كاری روی چوب، چرم سازی، مجسمه سازی، گيوه بافی و علاوه بر آن ها پيراهن بافی، كوزه گری، سبد بافی، سجاده بافی و بافت چادرهای كتانی، پارچه‌های دستی، صنايع چوبی تزيينی مانند انواع مجسمه‌های حيوانات، ‌وسايل بازی شطرنج، تخته نرد، جعبه و ميز آرايش بانوان و نقاشی روی چرم دارای معروفيت ملی است.