بقعه ايوب انصاري در 13 كيلومتري جنوب شهرستان تكاب از توابع استان آذربايجان غربي و جنوب غربي قريه « دورباش » برفراز كوهي بلند قرار گرفته است . اين بنا شامل تنها اثر باقي مانده از مجموعه آثار در بالاي كوه مي باشد كه در داخل قريه محلي بصورت اتاقك كوچكي مي باشد كه بنا بر باور مردم ، محل دفن سر ايوب انصاري است و از اين رو از قدامت و احترام خاصي نزد اهالي محل برخوردار است . ساختمان فعلي از دو بخش تشكيل شده است ، بخش اصلي و قديمي بناي اوليه مقبره و بخش الحاقي راهرو و نمازخانه ( مسجد ) را تشكيل مي دهد . با توجه به نوع مصالح و نوع معماري و نحوه كار به نظر مي رسد ساختمان اصلي مقبره و ديگر بقاياي تخريب شده مشتمل بر ديوارهاي حصار محيطي و بقاياي تخريب شده با پلان هاي استوانه اي داراي قدمتي طولاني و قبل از قرن نهم هجري مي باشد ، ولي بخش الحاقي بنا شامل راهرو و نمازخانه از آثار اواسط قرن نهم هجري است . جهت تعيين تاريخ شكل گيري و پيدايش واحدهاي معماري بالاي كوه نياز به مطالعه و بررسي كارشناسانه دار كه اين مهم بايستي از طريق كارشناسان ذيربط مطالعه و مشخص شده . قسمت قديمي با پلان بيضي از داخل و هشت ضلعي نامنتظم از بيرون با ارتفاع 5/7 متر كه با دربي كوچك از نمازخانه مقبره به داخل راه دارد ساخته شده است . در ساخت بنا از قلوه سنگ ، آهك و خاك سفيده استفاده شده است و عمليات مرمتي و حفاظتي بازسازي در سال 1372 در بناي تاريخي ايوب انصاري با مديريت محترم ميراث فرهنگي انجام گرفت .دوره باش در زبان آذري به معني « بايت سر » مي باشد ، باور مردم روستا بر اين بوده كه ايوب انصاري را سر مي برند و سر وي را از بالاي كوه به طرف محل فعلي قريه مي غلطانند و آنگاه پيكر ايوب انصاري بدون سر بي مي خيزد و بصورت امري ندا مي دهد « دورباش » يعني بايت سر .