اين غار در ضلع خاوری دهستان سراب ايوان در ارتفاعات درون دريژ و در بالای كوه مانشت، قرار دارد. درازای اين غار از ورودی تا انتهای آن 300 متر است كه 100 متر اول آن به صورت فضای باز است. در سقف غار استالاگتيت يا «چكنده» نيز وجود دارد. در عمق 100 متری غار يك سه راهی وجود دارد كه يكی از دهليزهای آن 20 متر عمق دارد و دهليز آن نيز از فاصله 10 متری تنك تر شده و صعب العبور می شود. پس از گذشتن از راه صعب العبور مذكور تا عمق 200 متری، غار به صورت نيم دايره امتداد دارد. از 260 متری به بعد عمق داخل مجرا باريك می شود. در اين قسمت، داخل غار اندكی ريزش كرده است، با اين وجود عمق غار تا انتهای آن 300 متر درازا دارد. جنس سنگ غار، آهكی و قسمتی از كف آن خاكی و قسمت های ديگری از آن نيز سنگی می باشد. اين غار توسط هيئت كوهنوردی استان ايلام و با همكاری امور سياحتی اداره كل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان ايلام در سال 1369 به طور كامل شناسايی گرديد. به علت شرايط خاص منطقه، كوهستانی بودن آن و با توجه به وجود لاشه های متعدد حيوانات در داخل غار، اين محل زيستگاه مناسبی جهت حيوانات درنده است. علاوه بر آن تعداد زيادی خفاش نيز در اين غار زندگی می كنند.