يكي از مهم‌ترين بناهاي تاريخي همدان بنايي چهار ضلعي به نام گنبد علويان است كه محل آرامگاه دو نفر از اعضاي خاندان علويان است و در دوران مغول تزيين و مرمت شده است. اين بنا به اواخر دوره سلجوقي مربوط است. از نظر منظره بيروني شباهت زيادي به گنبد سرخ مراغه دارد، ولي ابعاد آن بزرگ‌تر است. داخل گنبد داراي گچ‌بري‌هاي زيبا و فراوان است. قبرها زير گنبد سردابي قرار گرفته كه با كاشي‌هاي فيروزه‌اي رنگ در ابعاد خشتي پوشيده شده است. طول و عرض محوطه داخل بنا 808 متر است. گنبد آن طي قرون گذشته فرو ريخته و فعلاً بدون گنبد است.جبهه بيروني بنا داراي طاق‌نماهايي در طرفين است كه به اشكال منظم به صورت لوزي‌هاي بزرگ و كوچك و با آجر، برجسته كاري شده‌اند. بقاياي كتيبه آجري زيبايي به خط كوفي برجسته، مشتمل بر چند آيه از قرآن كريم بر بالاي ديواره‌هاي خارجي و ستون‌هاي جانبي جلو خان، به چشم مي‌خورد.