اين بنا در رباط زيارت در 44 کيلومتري باختر خواف از توابع تربيت حيدريه در جنوب استان خراسان رضوي‌و از آثار دوره‌ي سلجوقي است که بقاياي ويرانه آن در طي حفريات و مطالعات باستانشناسي کشف شده‌است. از اين مسجد در حال حاضر بقاياي يک شبستان مستطيل شکل به طول و عرض15*4/5 متر و ايواني در کنار آن به عرض دهانه 10 متر و دو رواق طرفين آن بر جاي مانده است. اين ايوان در سمت خاوري مجموعه واقع شده و در ميانه داراي محرابي کتيبه دار است و آسيب کلي ديده است. در طرفين محراب دو درگاه ايوان را به شبستان مستطيل شکل مربوط مي سازد. در امتداد محراب ايوان بر ميانه باختري شبستان محراب ديگري تعبيه شده است و در منار آن منبري سنگي با دو پله وجود دارد که از بناي مسجد جديدتر است. ديوار خاوري شبستان تا ارتفاع 3 متري تقريبا سالم بر جاي مانده است. در ارتفاع 2 متري اين ديوار بقاياي کتيبه آجري به پهناي سه متر کشف شده که به نظر مي رسد به صورت سرتاسري شبستان را دور مي زده استو متن بخش هاي باقيمانده از کتيبه به خط کوفي است و به وسيله قابي متشکل از دو رج آجر از نماي سنگي ديوار متمايز مي شود. از بالاي کتيبه در ارتفاع 3 متري خير طاق ها و پوشش سقف آغاز مي شود. در همين ضلع آثار دو درگاه کوچک با طاق جناغي مشهود است. ضخامت ديوار ها يک متر و مصالح آن سنگ لاشه است که در نماي داخل و خارج از لوحه سنگ هاي تراشيده با زواياي قائمه استفاده کرده اند. بر اساس نتايج مطالعات باستانشناسي مسجد رباط زيارت جزيي از يک مجموعه بزرگ معماري در قرن پنجم هجري بوده است.