اين بنا در خواف استان خراسان رضوي واقع است. بناي مسجد مشتمل بر گنبدخانه، ايوان، شبستان، صحن و سرا و منبر نفيس است. از طريق پيش طاق کوچکي در دهليز خاوري حياط وارد مسجد مي شوند. نماي اصلي صحن ايوان وسيعي به ابعاد 7/10*10*9/5 متر است که از طريق راهروي موربي در انتهاي آن به فضاي گنبد خانه مي رسند. در بخش خاوري گنبد خانه تالار مستطيل شکلي وجود دارد که از طريق يک ورودي در گوشه شمال خاوري گنبد خانه بدان راه مي يابند اين تالار در ديگري به حجره هاي اطراف صحن و از آنجا به خود صحن دارد عدم تناسب در ترکيب اين سه بخش – ايوان، گنبد خانه و تالار – مي رساند که احتمالا ايوان و تالار مستطيل در دوره تيم وريبه گنبد خانه الحاق شده است. ايوان در ديوارهاي جانبي خود طاقنماهاي عميقي دارد. در زير طاق ايوان يک افريز افقي است که احتمالا در گذشته پوشش گچي يا کاشي داشته است. بر فراز اين افريز در ديوار قبله يک دهانه نيم شش ضلعي است که از روزنه هاي واقع در ميان گنبد خانه و ايوان مي توان داخل آن شد. پوشش ايوان توسط طاق هايي در سه بخش انجام سده است. يک طاق وسيع مرکب از رج هاي افقي در دنبال آن طاق وسيع ديگري و سپس بخش بسيار پهني به طرز افقي ميان اضلاع و در آستان آن ها ساخته شده ليکن در بخش مرکزي رج هاي آن عمودي است. احتمالا بخش چهارمي با برج هاي افقي نيز وجود داشته که توسط پرکار گچي ديوار قبله ايوان از چشم پنهان شده است يکي از طاق‌نماهاي واقع در ديوارهاي ايوان هنوز طاق کوکبي جالبي دارد که دهانه مستطيل شکل را مي‌پوشاند. قوس‌هاي طاق‌کوکبي‌در‌پيرامون خود گچ‌بري هاي منشوري شکلي از نوع گچبري‌هاي دوره تيموري دارد. گنبدخانه محوطه وسيعي است که از دو جهت به ايوان و تالار متصل است و بدان ها راه دارد. در ديوارهاي اين بخش علاوه بر محراب طاق‌نماهايي نيز کار شده است تالار مستطيل نيز که به نظر مي رسدهم‌زمان با ايوان باشد مرکب از يک دهانه گنبد دار در شمال باخترياست. هيچ نوع تزيين خاصي در مسجد به کار نرفته است.