مهم ترين مسجد دوره صفويه درشهر اصفهان از لحاظ عظمت، جنبه معماری و كثرت تزيينات، مسجد امام است كه در ضلع جنوبی ميدان نقش جهان در سال 1020 هجری به فرمان شاه عباس اول ساختمان آن شروع شده و در سال 1025 ساختمان سر در و تزيينات كاشی كاری آن به منظور تكميل آرايش اطراف ميدان به اتمام رسيده است. ساختمان و تزيين ساير قسمت‌های مسجد تا آخرين سال حيات شاه عباس اول ادامه داشته و در زمان جانشينان او شاه صفی و شاه عباس دوم نيز ادامه يافته است. آخرين سال‌های تاريخی كه در مسجد امام از عهد صفويه ديده می ‌شود سال 1077 در كتيبه محراب شبستان كاشی كاری ضلع باختری مسجد و سال 1078 هجری دركتيبه سر در مدرسه جنوب باختری مسجد است. گنبد مسجد امام عظيم‌ ترين گنبد در پيش مساجد اصفهان است. تارک جدار خارجی گنبد از سطح مسجد 54 متر ارتفاع دارد و ارتفاع جدارداخلی آن 38 متر است و بين دو پوشش گنبد، فضای خالی موجود است. تزيينات کاشی کاری هفت رنگ داخل گنبد و منبر يک پارچه مرمری و قطعات بزرگ سنگ مرمر از تزيينات جالب داخل گنبد است و از نكات جالب ديگر انعكاس صوت در داخل گنبد است. گنبد مسجد امام با تزيينات جالب کاشی کاری پوشيده شده و كتيبه اطراف آن به خط ثلث سفيد بر زمينه كاشی خشت لاجوردی رنگ است.