اين بنا در محله خوزان سده از توابع زرين شهر اصفهان واقع شده و بنای اصلی آن مربوط به دوره ايلخانان و حتی قبل از آن است که در دوره‌های بعد بازسازی و تزيين شده است. آثار فعلی مسجد، خاصه تزيينات آن، عمدتاً متعلق به دوره صفويه است. اين بنا به صورت چهار ايوانی دارای صحن، ايوان، گنبدخانه و شبستان‌های ستون دار است که با تزيينات کاشی کاری و آجرکاری تزيين و نماسازی شده است. صحن مسجد به شکل مربع است و ايوان‌های چهارگانه شمال و جنوب و خاور و باختر آن قرينه‌اند. ايوان جنوبی به وسيله مدخلی که دو طبقه است، به محوطه زير گنبد مربوط می ‌شود. چهار زاويه داخل گنبد با مقرنس‌های درشت گچی تزيين شده است و طاق گنبد نيز قطاربندی‌های گچی رنگين دارد. ازاره‌های دو ايوان شمالی و جنوبی و اطراف صحن، با سنگ پارسی پوشش يافته و نمای صحن دارای تزيينات کاشی کاری معقلی از دوره صفويه است. طاق‌ ايوان‌های شمالی و جنوبی، نقاشی ‌هايی از عهد صفويه دارد و داخل ايوان‌های خاوری و باختری، با نقاشی های بعد از دوره صفويه تزيين شده است. شبستان مسجد در عقب ايوان باختری واقع و دارای بيست ستون سنگی به ارتفاع تقريبی 2 متر از سنگ پارسی است و به وسيله قطعاتی از سنگ مرمر شفاف، از بالا کسب نور می کند. در حال حاضر، هيچ کتيبه‌ای در مسجد وجود ندارد و تنها سنگابی با کتيبه‌ای مورخ رمضان 1108هـ . ق، وقف حاجی حيدر، ديده می ‌شود. مردم سده معتقدند که اين مسجد را امام حسن بنا کرده و در آن نمازگزارده است و به همين خاطر مسجد امام حسن نيز خوانده می ‌شود. اين بنا به شماره 1761 به ثبت تاريخی رسيده است.