مسجد جامع نقشينه که در ناحيه بيدگل قرار دارد در دو طبقه تحتانی و فوقانی ساخته شده است. بنای طبقه تحتانی اين مسجد كه چند پله پايين تر از سطح كوچه قرار دارد، بسيار قديمی بوده و دارای پايه‌ های خشتی ضخيمی است. طبقه فوقانی مسجد نيز حدود دو متر از كف كوچه بلندتر بوده و در ابتدای آن يک ايوان مسقف و وسيع مشرف به كوچه ساخته شده و بر سه طرف آن، كتيبه كاشی قرآنی به خط ثلث سفيد بر زمينه لاجوردی قرار دارد. چند كاشی از اين كتيبه افتاده است که احتمال می رود تاريخ بنا هم بر روی يكی از آن ها ذكر شده باشد. در جنب ايوان، شبستان بزرگ مسجد واقع شده كه دارای محرابی با مقرنس گچكاری است و ميان نقش و نگار دو طرف آن، عبارات «عجلوا بالصلواة قبل الفوت»، «يا كافی المهمات» و سال 1215 كه تاريخ تعمير مسجد بوده نقش شده است. از آثار و قراين مشهور و منقول چنين برمی ‌آيد كه پيش از اين تمام ديوارها و ستون ‌های اين مسجد منقش بوده و به همين جهت به مسجد نقشينه يا نقش مشهور شده است، اما در تعميراتی كه به عمل آورده ‌اند، روی نقاشی‌ ها را گچ مالی و سفيد كرده ‌اند. در چوبی و قديمی اين مسجد منبت ‌كاری شده و متعلق به قرن 6 هـ . ق بوده است.