مسجد جامع خرم آباد در سال 970 هجری قمری به دستور شاه پرور سلطان دختر آغوز بيك (همسر شاه رستم از اتابكان لر كوچك) ساخته شد. اين مسجد در سال 1110 هجری قمری به دستور شاه سلطان حسين صفوی تعمير شد و سنگ نوشته مربوط به اين فرمان هم اكنون در بخش سنگ نوشته های تاريخی «دژ شاه پور خواست» نگه‌داری مي‌شود. در سال‌های بعد نيز مسجد دوبار تعمير شده است يك بار توسط خدايی خان حسنوند (جد اعلای طايفه حسنوند) و بار دوم به وصيت ملا محمد تقی خرم آبادی در دوره كريم خان زند و توسط شخصی به نام زكی خان.