بر فراز يك تپه بزرگ سنگی در ميان شهر خرم آباد، قلعه معروف و تاريخی «فلك الافلاك» قرار دارد. از زير تپه ای كه قلعه روی آن ساخته شده يك چشمه بزرگ و پرآب جاری است. پايه های قلعه روی تيغه های سنگی استوار شده است. تاريخ بنا و نام سازنده اصلی ان مشخص نيست، ولی در گذشته به نام قلعه «شاپور خواست» مشهور بوده است. بيش تر تاريخ نگاران اسلامی نيز اين قلعه را به همين نام در آثار خود آورده اند. از اوايل قرن هشتم، پس از بنای شهر جديد خرم‌ آباد، قلعه نيز به اين نام خوانده شده است. نام «فلك الافلاك» از زمان قاجاريه بر اين قلعه گذاشته شد و با گذشت زمان تغييراتی در وضع ظاهری آن ايجاد شد ولی اصالت بنا و ساختمان تاق و برج های آن هم چنان دور از دگرگونی باقی مانده‌اند. قلعه دارای هشت برج است. محيط كلی ان 60/228 متر و ارتفاع بلندترين ديوار ان تا سطح تپه 5/22 متر ميباشد. در گذشته، تمام قلعه يك صحن داشت اما در دوره های بعد با ساختن چند اتاق درب وسط قلعه آن را به دو قسمت تقسيم كردند. درب ورودی قلعه در شمال آن 10/2 متر پهنا و 3 متر بلندی دارد. اين در به يك راهرو سرپوشيده منتهی مي‌شود كه در داخل آن در سمت باختری دو اتاق و در سمت خاوری آن يك اتاق وجود دارد. اين راهرو با شيب كم، پس از يك پيچ، به سمت خاور با اولين صحن مرتبط مي‌شود.