استان كرمانشاه دارای آب و هوای معتدل كوهستانی است. اين استان از نظر آب و هوا تحت تأثير عوامل چندی است كه اوضاع اقليمی اين ناحيه را به وجود می‌آورد. اين عوامل عبارتند از:
ورود و عبور جريان هوای مديترانه‌ای: اين جريان هوا عامل اصلی بارندگی در استان كرمانشاه است. استان كرمانشاه در پهنای جبهه های مرطوب مديترانه ای قرار دارد كه در برخورد با ارتفاعات زاگرس، موجبات ريزش برف و باران را فراهم می سازد. در استان كرمانشاه چهار اقليم متفاوت قابل تشخيص است:
اول ‹‹زمستان ملايم و تابستان گرم و خشک›› كه شهرستان های قصر شيرين، سرپل ذهاب و دهستان ازگله در جنوب باختری شهرستان جوان رود را شامل می شود.
دوم ‹‹زمستان و تابستان خنک›› كه شهرستان های پاوه و جوان رود (به جز دهستان ازگله) و بخش كرند از توابع شهرستان اسلام آباد غرب را در بر می گيرد.
سوم اقليم ‹‹نيمه خشک و استپی خنک›› كه شهرستان های سنقر و دهستان پشت دربند از توابع شهرستان كرمانشاه را در بر می گيرد.
چهارم اقليم ‹‹نيمه خشک و استپی گرم›› كه شهرستان های کنگاور، صحنه و هرسين را شامل می شود. به طور كلی استان كرمانشاه از نظر آب و هوايی به دو منطقه گرمسير (باختر) و سردسير در ساير نواحی تقسيم می شود.بادهای مهم استان كرمانشاه عبارتند از: ‹‹بادهای باختری›› كه رطوبت نسبی اقيانوس اطلس و مديترانه را منتقل می كند و موجب بارندگی می شوند و جريان آن معمولا در زمستان و بهار بيش تر است. ‹‹بادهای شمال›› كه در فصل تابستان می وزند و در اعتدال آب و هوای بخشی از استان و كاهش گرمای آن موثر است و ‹‹بادهای سام يا سموم›› كه تنها در منطقه نوار مرزی می وزند و هوای آن را در تابستان ها بسيار گرم و غيرقابل تحمل ساخته و زيان های بسياری به بار می آورند.