ساختمان قديمي اين آرامگاه در روستاي صوفي آباد سمنان واقع شده و متعلق به قرن هفتم و اوايل قرن هشتم است. اين ساختمان در آغاز بنايي رفيع و با عظمت بوده كه به دستور عمادالدين جمال‌الدين عبدالوهاب وزير سلطان محمد خدابنده از خشت خام ساخته شد. سپس شيخ علاء الدوله سمناني، خانقاهي بر آن افزود و در آن جا به رياضت پرداخت و پس از مرگ در آن جا به خاك سپرده شد.بناي خانقاه و آرامگاه اين عارف مشهور كه بازمانده معماري اواخر قرن هفتم و اوايل قرن هشتم است، به علت نداشتن استحكام و بي‌توجهي رو به ويراني نهاده و امروزه به جز دو ستون ايوان، بقيه بنا منهدم شده است كه قسمت هايي از آن توسط سازمان ميراث فرهنگي بازسازي شده است.ساختمان فعلي آرامگاه داراي دو قسمت است. قسمت اول و اصلي آرامگاه، محوطه مربع شكلي به ضلع هفت متر است كه گنبد عظيم بقعه، بالاي آن قرار دارد و در چهار طرف اين محوطه راهروها و اتاق‌هاي متعدد ساخته شده است. مزار باني اين بنا در داخل اين قسمت قرار دارد.
قسمت دوم، ايوان رفيع و بلند آرامگاه است كه رو به مشرق قرار دارد و از آجر ساخته شده و عبارت از دو جرز آجري بلند به ارتفاع تقريباً 5/8 متر است كه مشتمل بر دو تاق‌نماي تيزه‌دار آجري بدون تزيين است. مزار شيخ كه در بيرون ايوان و بر صفحه‌اي بزرگ واقع شده است؛ نيز داراي 60/1 متر طول و 10/1 متر عرض و 70 سانتي‌متر بلندي مشتمل بر دو سنگ قبر است و اشعاري بر سنگ مزار حجاري شده است. روي قبر، نرده‌اي آهنين و سقف‌دار برپا شده كه قبر را نسبتاً از اشعه سوزان آفتاب كوير حفاظت مي‌كند.