در حاشیه ضلع خاوری چابهار بنای گنبدی با ارتفاع بلند جلب نظر می‌كند كه قدمت آن به دوران تیمور مربوط است . امام زاده در ضلع باختری حیاط بر روی صفحه‌ای به ارتفاع یك متر بنا شده است. ورودی اصلی امام زاده در میانه ضلع باختری این پیشخوان جای گرفته است كه سطح دیوار آن را با تعبیه طاقچه‌ها و باتزیینات گچی به شكل دایره‌های پشت سر هم در بالای طاقچه‌ها رونق بخشیده‌اند. گذشته از تزیینات فوق می‌توان تزیینات ستاره‌ای پشت گوشه را ملاحظه نمود كه تا بالا امتداد یافته است. بر پیشانی ورودی بنا تزیینات نقاشی الوان با طرح‌های نقوش ستاره‌ای مشبك مشاهده می‌شود. طرح معماری بنا نشان می‌دهد كه در عهد سلجوقیان احداث و در عهد صفوی نقاشی‌های دیواری آن انجام یافته است كه از اصالت و اهمیت خاصی برخوردارند.