الزامات فضا در مقاصد گردشگري بر اساس مدل هاي مختلفي ارزيابي مي شود. مدل A Factors نمونه آن است. جاذبه ها، نحوه دسترسي، فعاليت ها، اقامت گاه ها و مطلوبيت مکاني از مهم ترين فاکتورهاي موثر در توسعه گردشگري در فضاهاي جغرافيايي است. جزاير خليج فارس با قابليت خوشه اي و مجموعه اي خود مي توانند، زمينه هاي توسعه گردشگري پايدار را فراهم آورند. هدف پژوهش حاضر، بررسي مولفه هاي تاثيرگذار بر فعاليت هاي گردشگري جزاير خليج فارس بر اساس مدل A factors است. اين مدل با بهره گيري از 5 فاکتور کليدي پيش گفته، به واکاوي ارزش مقاصد گردشگري مي پردازد. روش تحقيق در اين مقاله، توصيفي- تحليلي و با تاکيد بر بررسي منابع و تحليل کارشناسي نگارندگان است. به اين منظور، تجارب موفق برنامه ريزي گردشگري جزاير در دنيا مورد واکاوي قرار گرفته، سپس مولفه هاي پنج گانه مدل مورد نظر، در فضاهاي جغرافيايي جزاير خليج فارس مورد بررسي قرار گرفت، تا نهايتا مدلي طراحي شود که بر اساس آن بتوان فرآيند توسعه گردشگري پايدار را فراهم ساخت. نتايج اين مطالعه بيانگر آن است که شناسايي کارکرد تخصصي براي هر يک از جزاير با توجه به فاکتورهاي پنج گانه به عنوان اولين اصل پيوسته بايد مورد توجه مديران و برنامه ريزان قرار گيرد.