سایت گردشگری کرمانشاه - جاذبه گردشگری کرمانشاه
کلیات

محدوده استان كرمانشاه، از هزاره هاي قبل از ميلاد محل سکونت اقوام مختلف بوده است. استان كرمانشاه ناحيه اي كوهستاني است كه مابين فلات ايران و جلگه بين النهرين قرار گرفته و سراسر آن را قله ها و ارتفاعات رشته کوه هاي زاگرس پوشانده است. اين استان به لحاظ صنعتي و کشاورزي منطقه اي پررونق بوده و به لحاظ قدمت و ديدينگي زيست در اين ناحيه از جلوه هاي گردشگري و جاذبه هاي خاصي برخوردار است. کتيبه بيستون و نقوش برجسته آن مهم ترين جاذبه اين خطه از ايران است که به همراه ده ها اثر ديدني و طبيعي ديگر جاذبه هاي جهانگردي اين استان را تشکيل داده اند.


این مسجد در بافت قدیم شهر کرمانشاه، در خیابان مدرس قرار دارد. از این مسجد تنها بخشی از شبستان آن باقی مانده است. این شبستان چهل و پنج طاق چشمه داشت و امروز تنها بیست و پنج طاق آن باقی مانده است. در سمت جنوبی مسجد، دو بالاخره وجود داشت که در گذشته مدرسه بود. مسجد جامع کرمانشاه از نظر ساخت شبیه مساجد دوره زندیه است و طبق کتیبه موجود در سال 1196 ه.ق مصادف با حکومت «علی مرادخان زند» ساخته شد. در قسمت جنوبی مسجد، مسجد دیگری با صحن و شبستان کنونی وجود دارد که به مسجد «ایمری» معروف است.بانی این مسجد «امیر نظام زنگنه» از نوادگان «شیخ علی خان زنگنه» و از امرای دوره محمد شاه قاجار و اوایل سلطنت ناصر الدین شاه قاجار است.

ادامه...


این مسجد در بافت قدیم شهر کرمانشاه، در خیابان مدرس قرار دارد. مسجد دارای شبستانی بزرگ با دوازده ستون سنگی یک پارچه است. طاق های شبستان بر روی این ستون ها قرار دارند. برخی از طاق چشمه ها به شیوه معقلی کاری تزیین شده اند. این مسجد که سال ها محل زندگی و تحصیل طلاب علوم دینی و تبلیغات مذهبی بوده است، در سال 1235 ه.ق توسط «حاج شهباز خان» و شش برادرش – از بنیان گذاران طایفه حاجی زادگان – ساخته شد.

ادامه...


این مسجد یکی از با شکوه ترین مساجد قاجاریه شهر کرمانشاه است و در سال 1285 ه. ق توسط «امام قلی میرزا عمادالدوله» والی غرب در بازار زرگرها ساخته شد. این مسجد دارای صحن مرکزی است و در پیرامون آن، حجره هایی برای سکونت طلاب علوم دینی ساخته شده است. بازار و کاروانسرای عمادالدوله با صدها مغازه و حجره وقف بر مصارف این مسجد است.پس از ساخت این مسجد، بانی آن یکی از درهای حرم حضرت علی(ع) را به کرمانشاه آورد و در این مسجد نصب نمود و به جای آن در نقره ای دیگری را وقف آستانه علوی نمود. این درگاه امروزه در مدخل مسجد و بازار زرگرها قرار دارد و به در «قاپی شاه نجف» مشهور است این درگاه چوبی به دوره صفویه تعلق دارد.

ادامه...


این مسجد در محله فیض آباد و در خیابان کزازی شهر کرمانشاه قرا دارد و توسط محمد علی میرزا دولت شاه فرزند بزرگ فتحعلی شاه در کنار دیوان خانه این شهر که دوازده عمارت داشت، ساخته شده است. ستون های سنگی مارپیچ، محراب مقرنس کار شده و گچ بری های زیبای شبستان زنانه، به این مسجد زیبایی خاصی بخشیده است. در حال حاضر این مسجد محل سکونت و تحصیل طلاب علومی دینی است.

ادامه...


مسجد شاهزاده در اراضی معروف به چهار باغ شهر کرمانشاه قرار دارد و دارای شبستانی است که در داخل آن پانزده طاق چشمه دیده می شود. این طاق ها بر روی ستون های قطور آجری قرار دارند. این مسجد به دستور محمد علی میرزا دولتشاه ساخته شد.

ادامه...


این مسجد تک مناره ای در خیابان امام محمد شافعی، در شمال شهر پاوه قرار دارد. این بنا ظاهراً بر روی بقایای یک آتشکده دوره ساسانی پی ریزی شده است. مسجد جامعه پاوه بدون صحن و از یک شبستان مستطیل شکل تشکیل شده است. ابعاد این شبستان 20×15 متر است و پانزده ستون چوبی دارد.در سال های اخیر در محراب مسجد تعمیراتی صورت گرفته و شکل اصلی آن تغییر کرده است. همچنین ساختمان جدیدی به سبک مسجد «النبی» مدینه منوره به آن الحاق شده است. مردم محل بنای این مسجد را به صدر اسلام نسبت می دهند و بر این باورند که این بنا در روزگار خلیفه دوم و به دستور فرزندش «عبدالله بن عمر» بنا شده است.

ادامه...


این مسجد یکی از مساجد صدر اسلام است و در روستای «شالان» از توابع ریجاب اسلام آباد قرار دارد. شالوده این بنا بر روی بنایی که به قبل از اسلام تعلق داشت، ساخته شده است. مسجد به شکل مستطیل و به ابعاد 7/10×18 متر است. شبستان مسجد دارای هشت ستون در دو ردیف موازی است. چهار ستون آن به شکل چهار ضلعی و به ابعاد 75×75 سانتیمتر است و چهار ستون دیگر که در یک امتداد قرار دارند، هر یک از سه بخش تشکیل شده است: بخش اول به شکل چهار ضلعی است و از کف مسجد تا ارتفاع سی سانتیمتر را در بر می گیرد، سپس بخش دوم. تا ارتفاع 20/2 متری به صورت استوانه است. در قسمت آخر نیز دوباره به شکل چهارضلعی دیده می شود. در بالای این دو ردیف ستون، دو الوار تراشیده شده ضخیم انداخته اند و سپس تیرهای افقی را روی آن ها قرار داده اند. محراب مسجد بر خلاف سایر مساجد اسلامی از دیوار جنوبی بیرون نیامده، بلکه به وسیله گچ بری به دیوار مسجد اضافه شده است. منبر پنج پله ای مسجد پشت به محراب ساخته شده و مصالح آن سنگ و گچ است.مناره مسجد بعدها در قسمت جنوب غربی پشت بام ساخته شده است. راه ورودی به مناره هم از پشت بام مسجد است. این مناره دارای بیت و یک پله مثلثی شکل است. در بالا آن نیز گنبدی مخروطی قرار دارد. مدخل مناره طاق گهواره ای شکل دارد و قسمت بالای نمای خارجی آن با چوب و گچ تزیین شده است.

ادامه...


مساجد «جامعه کنگاور»، «آیت الله بروجردی»، «چهل ستون(جامع)»، «شافعی»ها و «معتمد» از جمله مساجد استان کرمانشاه هستند.

ادامه...

 
گليم‌بافی، موج‌بافی، پرده بافی، جاجیم بافی، قالی بافی، گیوه دوزی، چیغ بافی، قلم زنی و ساخت ابزار فلزی از جمله معروف ترین صنایع دستی استان کرمانشاه محسوب می شوند. گليم‌بافی از صنايع دستی خانگی است و در بيش تر نقاط استان كرمانشاه رواج دارد. از جمله معروف‌ترين مناطق گليم‌بافی در اين استان؛ شهرستان هرسين است و گليم‌های آن از شهرتی خاص برخوردار است. وجود مراتع مساعد جهت پرورش دام كه تأمين كننده الياف لازم برای بافت گليم است، خود دليلی بر رواج گليم‌بافی در اين منطقه است. نقش‌های چشمه نظامی و نقوش تركيبی درخت و لانه گنجشک و نيز نقش‌های مرغابی،‌ مار، ‌عروسک، قيچی، خطوط افقی و عمودی نقش قرقره راه‌راه، پنجه گربه، قاچ خربزه، گل مشرفی، گل ترمه و سوزنی از جمله نقوشی هستند كه در گليم‌های اين استان به ويژه در منطقه هرسين ديده می‌شوند. هم چنين در بافت زمينه گليم‌های هرسين، نشانه‌های بسياری از آميزش تمدن و فرهنگ‌های مختلف به چشم مي‌خورد. از ديگر مناطق بافت گليم در اين استان مي‌توان به جوانرود، گيلان‌غرب و ريجاب اشاره كرد.

موج‌بافی هنر دستی دیگری است که در این منطقه رواج دارد. موج ـ يا در اصطلاح محلی رخت خواب پيچ .و مفرش؛ از پشم خالص بافته می‌شود و توليد آن بيش تر به منظور رفع نيازهای شخصی و يا سفارش دهندگان آشنا است. موج‌بافی يكی از هنرهای خانگی است كه هنوز هم در برخی ازنقاط استان رواج دارد. موج‌های رنگين كمان در مناطق اورامانات و جوان رود از شهرتی خاص برخوردار است. در جوان رود اين صنعت شكل كارگاهی دارد. در كارگاه‌های اين منطقه، جولاخ ها در پشت دستگاه‌ها به كار موج‌بافی مشغول اند. امروزه نيز از موج به عنوان پتو يا روانداز و يا رويه كرسی، زيرانداز، پرده و حتا به جای بقچه‌های بزرگ استفاده می‌كنند. مهم‌ترين طرح‌های موج عبارت است از: كشكولی، چهارخانه، سياه و سفيد، تخت قرمز، برمالی و شطرنجی.
جانماز يا سجاده توليد ديگر كارگاه‌های موج بافی است. قطع جانماز كوچک و ابعاد آن حدود 110×60 سانتی متر است. رنگ‌آميزی و نقش پردازی جانماز متأثر از جنبه معنوی كاربردی آن است و بر خلاف موج كه دارای رنگ‌های شاد است، تركيب رنگی آن، سياه، سفيد و قهوه‌ای است.پرده‌بافی نيز يكی ديگر از صنايع دست بافت استان كرمانشاه است و هنوز چند نساجی در اين استان به بافت پرده‌های نخی در اندازه‌های مختلف مشغول هستند. برای بافت پرده از همان دستگاهی استفاده می‌شود كه در موج‌بافی به كار می‌رود.جاجيم‌بافی از ديرباز در بين خانواده‌های روستايی و عشاير استان كرمانشاه رواج داشته است. جاجيم به عنوان بالاپوش گرم مورد استفاده قرار می‌گيرد. حتی در برخی از خانواده‌های روستايی، جاجيم را به عنوان چشم‌روشنی و جهيزيه به نوعروسان هديه می‌دهند و آن را به عنوان يادگاری ارزنده، سال‌ها در نزد خود نگه‌می‌دارند. مواد اوليه جاجيم؛ پشم است و بافت آن شبيه گليم است، با اين تفاوت كه جاجيم در چهار تخته بافته می‌شود و سپس به هم متصل و دوخته می‌شود. در مناطق اورامان و ثلاث، زنان جاجيم‌هايی را با نقوش متنوع و جنس مرغوب می‌بافند که در نوع خود كم‌نظير است.
قالی‌بافي به صورت يک فعاليت جنبی با ارزش خود مصرفی و با نقوش بومی و محلی از سال‌ها پيش در ميان روستاييان كرمانشاه رايج بوده است. نقش‌های محلی شناخته شده، نام روستاهای معينی را بر خود دارد كه از جمله مي‌توان به نقش‌های حسين‌آبادی، اكبرآبادی و كيونانی اشاره كرد. امروزه تقريباً در بيش تر روستاهای سنقر و در اغلب روستاهای صحنه، كنگاور، دينور و بيستون قالی‌بافی داير است. در ميان عشاير منطقه باختر كرمانشاه به ويژه ثلاث باباجانی اگر چه قالی‌بافی صنعت دستی اصلی نيست، ولی در كنار گليم‌بافی و ساير دست‌بافت‌ها قالی هم بافته می‌شود. در فرهنگ قالی بافی كرمانشاه؛ واژه گل به معنی نقش به كار برده می شود. چنان كه در گل اكبرآباد گل ترنجی، منظور از گل نقشه گل قالی است. نقش‌های شناخته شده در قالی‌بافی اين منطقه عبارت اند از:دارگل، بازوبندی، سماوری، عبداللهی، اكبرآبادی، كيونانی و حسين‌آبادی. هر يک از اين نقش‌ها، خود مجموعه‌ای از خرده نقش‌ها را در بر می گیرند. نمدمالی از جمله هنرهای سنتی كاربردی منطقه عشايری كرمانشاه است كه از ديرباز در اين استان رايج بوده است. در گذشته انواع پوشش‌های پشمی و زيراندازها، حتی زين اسب‌ها از نمد تهيه می‌شد. در حال حاضر مصرف پوشش آن شامل كلاه نمدی،‌جليقه و فرجی است. هنوز هم می‌توان نقش‌های رنگين و زيبای اين نمدها را در كف سياه چادرها و بر دوش چوپانان ديد. نمدهای زيرانداز منطقه؛ معمولاً به دو رنگ سياه و سفيد ـ سفيد برای زمينه و سياه برای نقوش ـ است. البته رنگ‌های سبز، سرخ، پرتغالی و بنفش را هم در زمينه سفيد برای تزيين آن می‌افزايند. نقش‌های متداول در روی نمدهای نقاط مختلف كرمانشاه عبارتند از: شمشير و تپانچه، رنگين‌كمان، گل ترنج، تبرزين، درخت و گنجشک، كله قوچی، نيلوفر، بز كوهی، مرغ، گل، پله جقه‌شاهی و ...گيوه كشی از دیگر صنایع دستی استان کرمانشاه است. گيوه را در اصطلاح محلی كلاش می‌گويند. در مناطق كوهستانی و سخت گذر و سنگلاخی استان كرمانشاه، استفاده از گيوه به عنوان پاپوشی نرم، سبک، راحت و مقاوم رواج دارد. مراكز ساخت گيوه در اين استان؛ شهرهای پاوه، هرسين و كرمانشاه است. گيوه از دو قسمت كفی و رويی تشكيل می شود. كفی معمولاً از لاستيک و چرم و رويی آن از نخ است. تا پیش از پيدايش صنعت لاستيک‌سازی، گيوه كش‌ها زير كلاش‌ها را از پوست گاوميش تهيه می کردند و رويه آن را از نخ يا ابريشم مي‌بافتند و بیش تر ثروتمندان ز آن استفاده می‌كردند. با پيدايش صنعت لاستيک برای كارگران و كشاورزان از لاستيک در زير گيوه استفاده می‌شود. نوع ديگر كلاش معروف به كلاش اورامی است و گيوه‌باف‌های آن منطقه به «دوم» شهرت دارند. آن‌ها د رنهايت استادی زير گيوه را از كهنه پارچه كه كوبيده می‌شود و با روده خشک حيوانات به هم وصل می‌كنند. اين نوع گيوه به لحاظ شكل و طرح با گيوه‌های كرمانشاه و هرسين كاملاً متفاوت است. انواع گيوه‌های استان عبارتند از: دم‌پايی، پاشنه بلند، گيوه عاج‌إار، پشت بسته، كفشی، حوله‌ای، منجوقی، قيصری، جاوی، توری و ملكی.چيغ‌بافی یکی دیگر از صنایع دستی استان کرمانشاه است. چيغ يا چيخ عبارت از حصيری به پهنای تقريبی يک صدو پنجاه سانتی‌متر، كه روی آن نقش‌های متفاوتی به وسيله نخ‌های رنگارنگ پشمی ايجاد می‌شود.از چيغ برای حفاظت اطراف سياه چادرها استفاده می‌شود و گاهی نيز آن را برای تقسيم فضای داخل چارهای عشايری به كار می‌برند.قلم‌زنی نیز هنری است که در اين استان روزگاری جلوه‌ای خاص داشته و قلم زنان بزرگی در اين خطه مشغول فعاليت بودند. قلم زنان هنرمند كرمانشاهی با الهام از آثار تاريخی دوره هخامنشی و ساسانی و طبيعت منطقه، در نهايت ظرافت و زيبايی، آثار هنری زيبايی را خلق كرده‌اند كه خريداران جهانی دارد.در حال حاضر در شهر كرند كارگاه‌هايی وجود دارد كه كم‌ و بيش به ساخت وسايل فلزی و ابزار كار فعاليت دارند. صنعت‌گران كرندی در تهيه ابزار و وسايل كار و شكار، چاقو، كارد، قندشكن، ابزار زين و يراق، قفل و كليد شهرت بسيار داشته و دارند. متأسفانه در حال حاضر به دليل بی توجهی به فلزكاری كرند اين صنعت رو به نابودی است. علاوه بر كرند در شهر كرمانشاه نيز چند كارگاه آهنگری وجود دارد كه بيش‌تر ابزارهای كشت و زرع را می‌سازند.
ادامه...
تماشای شیوه زندگی عشایر کوچ نشین همواره یکی از مهم ترین جاذبه های گردشگری اجتماعی استان کرمانشاه را تشکیل می دهد. عشایر استان کرمانشاه دارای مسکن خاص خود، صنایع دستی و لباس های رنگارنگ و دیدنی خود هستند و به همین لحاظ برای بازدیدکنندگان جذاب هستند. به طور کلی عشاير ایران که معيشت و آداب و رسوم خاص خود را دارند در ايران يكی از جذاب ترين شيوه های زندگی اجتماعی به شمار می آيند.
ادامه...


استان كرمانشاه دارای آب و هوای معتدل كوهستانی است. اين استان از نظر آب و هوا تحت تأثير عوامل چندی است كه اوضاع اقليمی اين ناحيه را به وجود می‌آورد. اين عوامل عبارتند از:
ورود و عبور جريان هوای مديترانه‌ای: اين جريان هوا عامل اصلی بارندگی در استان كرمانشاه است. استان كرمانشاه در پهنای جبهه های مرطوب مديترانه ای قرار دارد كه در برخورد با ارتفاعات زاگرس، موجبات ريزش برف و باران را فراهم می سازد. در استان كرمانشاه چهار اقليم متفاوت قابل تشخيص است:
اول ‹‹زمستان ملايم و تابستان گرم و خشک›› كه شهرستان های قصر شيرين، سرپل ذهاب و دهستان ازگله در جنوب باختری شهرستان جوان رود را شامل می شود.
دوم ‹‹زمستان و تابستان خنک›› كه شهرستان های پاوه و جوان رود (به جز دهستان ازگله) و بخش كرند از توابع شهرستان اسلام آباد غرب را در بر می گيرد.
سوم اقليم ‹‹نيمه خشک و استپی خنک›› كه شهرستان های سنقر و دهستان پشت دربند از توابع شهرستان كرمانشاه را در بر می گيرد.
چهارم اقليم ‹‹نيمه خشک و استپی گرم›› كه شهرستان های کنگاور، صحنه و هرسين را شامل می شود. به طور كلی استان كرمانشاه از نظر آب و هوايی به دو منطقه گرمسير (باختر) و سردسير در ساير نواحی تقسيم می شود.بادهای مهم استان كرمانشاه عبارتند از: ‹‹بادهای باختری›› كه رطوبت نسبی اقيانوس اطلس و مديترانه را منتقل می كند و موجب بارندگی می شوند و جريان آن معمولا در زمستان و بهار بيش تر است. ‹‹بادهای شمال›› كه در فصل تابستان می وزند و در اعتدال آب و هوای بخشی از استان و كاهش گرمای آن موثر است و ‹‹بادهای سام يا سموم›› كه تنها در منطقه نوار مرزی می وزند و هوای آن را در تابستان ها بسيار گرم و غيرقابل تحمل ساخته و زيان های بسياری به بار می آورند.

 

ادامه...
مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران
تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به مرکز گردشگری علمی-فرهنگی دانشجویان ایران می باشد و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
Copyright ©2018 istta.ir All rights reserved. Powered & Designed by WebTakin.ir , Graphic by Yousefi
logo-samandehi