مسجدجامع‌همدان‌در نزديكي‌ ميدان مركزي شهر و در قسمت باختري خيابان اكباتان، درمحدوده‌ي راسته بازارهاي شهر قرار دارد. اين مسجد از بناهاي دوره قاجاريه است و تاريخ شروع ساخت آن در قطار بندي جلوي ايوان بزرگ، سال 1253 ثبت شده است. اين مسجد سه درب ورودي دارد كه ورودي نوساز سمت خيابان اكباتان، ورودي قديمي با دالان طاق‌دار در ضلع خاوري صحن، ورودي قديمي با دالان هشتي مقرنس كاري شده در ضلع باختري صحن را شامل مي شوند كه هر سه از زيبايي چشم‌گيري برخوردارند.

مسجد تاريخي شورين در روستاي شورين در 5 كيلومتري خاور همدان واقع شده است. اين مسجد فاقد هر گونه مناره، كتيبه و تزيينات خاص است. ساختمان مسجد شورين با توجه به سبك معماري آن با بناهاي اواسط دوران قاجاريه قابل مقايسه است. عمده‌ترين مصالح به كار رفته در كليه سطوح ساختمان مسجد شورين همدان اعم از پايه‌، ديوارها، قوس و سقف‌ها تماماً از آجر است. اين مسجد از خرداد ماه سال 1375 شمسي تحت حفاظت سازمان ميراث فرهنگي قرار گرفته و تحت شماره 1868 به ثبت تاريخي رسيده است.

اين مسجد در خيابان تختی و به نام بانی آن نام‌گذاری شده و از آثار دوره قاجار است ولی محراب سنگی موجود در آن شباهت زيادی به آثار قرون 6 و 7 هـ.ق دارد. اين مسجد با مساحت حدود 510 متر دارای يک شبستان چهار ستون و يک محراب سنگی است که اطراف آن با کتيبه ای به خط کوفی از آيات قرآن تزيين شده است و در قسمت سقف رسمی بندی‌هايی جهت تزيين ايجاد شده است.اين محراب احتمالا به دوران ايلخانی‌ تعلق دارد و به شماره 1865 مورخ 21/2/76 به ثبت آثار تاريخی رسيده است.

اين بنا در محله میدان اسد آباد واقع است. نقشه کلی مسجد مستطيل شکل است و شبستان قديمس ستون‌دار آن در ضلع شمالی صحن قرار دارد. مدخل شبستان در ضلع خاوری با طاق جناغی است. شبستان مسجد به ابعاد 10/65×10/57 متر دارای چهار فيلپای چهار ضلعی به ابعاد 68×70 سانتی متر است. روی اين فيلپاها از چهار طرف چهار طاق و بر روی آن ها در کل 9 طاق ضربی بر پا داشته اند. سه طاق ضلع شمالی مسجد در قرن اخير بازسازی شده اند. در وسط ضلع جنوبی شبستان محرابی به ارتفاع 187 سانتی متر و در دو طرف آن نيز دو طاق نما با همين ارتفاع قرار دارد. در فضای محراب نورگيری تعبیه شده است. در اضلاع ديگر شبستان، طاقنما، طاقچه و پنجره هايی تعبيه شده است. مصالح اصلی بنا، آجر و ملاط گچ و گل است. بنا به اظهار اهالی در تعميرات قرن اخير کف شبستان حدود نيم متر بالا آمده است. در خصوص تاريخ ساخت مسجد، مدرک قطعی در دست نيست اما با توجه به انتساب مسجد به حاج ميرزا آقاجان می توان گفت که در دوره سلطنت محمد شاه (1250-1264 هـ. ق) توسط ميرزا الطيف مشهور به حاجی ميرزا آقاجانی از سرشناسان به نام اسدآباد بنا شده است.

اين مسجد در محله بازار اسدآباد واقع شده است تا قبل از ويراني ، يكي از قديمي‌ترين مساجد اسدآباد محسوب مي‌شد.در حال حاضر بناي مسجد قديم را خراب كرده‌اند و مسجدي نو با طرحي مستطيل شكل به جاي آن ساخته‌اند. آن‌چه باعث اهميت كنوني بنا مي‌شود سنگ نبشته‌اي است كه در گذشته در داخل شبستان قديمي قرار داشت. امروزه علاوه بر آن،چهار سنگ نبشته ديگر و يك سنگ قبر بر ديوار طاق نمايي در سمت چپ راهرو ورودي به حياط مسجد نصب شده است.

اين بنا در حاشيه باختری راسته بازار در خيابان شهيد باهنر واقع گرديده و داراي دو درب شمالی و جنوبی است. قسمت شمالی مسجدی از دوره صفويه هم‌زمان با مدرسه شيخ علی خان زنگنه و حمام خان بود که به مرور رو به خرابی گذاشت تا اين‌که در دوره اخير مسجد جديدی را به جای آن نهادند. اين مسجد سابقا به نام شبستان معروف بود و در حال حاضر مسجد اصلی به حساب می آيد. به روايت معمرين محلی ساختمان قديمی مسجد دارای ستون های سنگی بزرگ مدو و طاق ها و رواق هايط مناسب با تزيينات زيبای آجرکاری و ازاره مرمری نفيس بوده است. اين مسجد در سال 1271 هـ. ق توسط ميرزا همايون – جد خاندان امامی – ساخته شده است.

اين بنا در خيابان شهدا واقع گرديده و در دوره اخير بنای جديدی جايگزين بنای قديمی آن شده است. بنای قديمی حدود 200 سال پيش توسط حاج بيک محمد در مظهر قنات جولاستان ساخته شد و سطح آن حدود 1/5 متر پايين تر از کوچه های اطراف قرار داشته است. بنای قديمی دارای شبستانی ستون دار با ستون های آجری چهارگوش و پوشش طاق و گنبد و ايوان مسقف سراسری بوده است. در سال 1343 هـ. ش مسجد جديد با حدود 900 متر بنا در دو طبقه جايگزين بنای قديمی شد.

اين بنا در نزديكي ميدان مركزي شهر تويسركان واقع شده و به مدرسه عباس معروف است. بنا متشكل از حياطي هشت ضلعي و 36 حجره كه محل زندگي طلاب علوم ديني است. مسجد اين مجموعه در قسمت خاوري حياط قرار گرفته است و بنا به گفته مردم، متعلق به زمان شاه عباس صفوي است. نظرهايي نيز وجود دار دكه تاريخ اين بنا را به دوره شيخ علي خان زنگنه وزير شاه تهماسب صفوي مربوط مي دانند. عمليات تعمير و بازسازي كه در گذشته روي اين بنا صورت گرفته بود به علت ناهماهنگي مصالح به كار رفته، باعث تغيير اصالت آن شد ولي با كمك سازمان ميراث فرهنگي استان همدان، تعميرات اساسي روي آن انجام شده است.

اين بنا در محدوده بازار ملاير واقع شده و از آثار دوره قاجاریه است که بر اساس کتيبه موجود در سال 1226 هـ. ق توسط شيخ الملوک بنا شده است. سردرب ورودی از سمت بازار شیخ الملوک دارای کتيبه تاريخی مورخ 1236 هـ.ق است. سردرب ورودی از جانب جنوب خاوری مسجد به وسيله یک هشتی به مسجد راه دارد و بر روی آن دو مناره کوچک آجری تعبيه کرده اند سردرب اصلی مقرنس کاری است و در اطراف آن دو طاقچه با پوشش مقرنس کاری دیده می شود که مقرنس های آن در سال 1356 هـ. ش بازسازی شده است. بر بالای اين سردرب مناره بزرگی ساخته اند. بخش اصلی مسجد شامل گنبدخانه در ضلع جنوبی صحن قرار دارد و محراب آن دارای کتيبه مقرنس و کاشی کاری است. مسجد دارای دو شبستان با سبک ها و قدمت های متفاوت بوده که آن را خراب کرده و تالاری به سبک جديد به جای آن ساخته اند.

اين مسجد بر روي دامنه تپه‌اي مشرف بر شهر نهاوند ، در سمت شمال ميدان قيصريه واقع شده است. ارتفاع آن از كف شبستان نسبت به كف خيابان مجاور در حدود 5/5 متر است و براي دسترسي به آن بايد حدود 25 پله را از كف ميدان قيصريه پيمود تا به حياط مسجد رسيد. بنا، طرحي مستطيل شكل دارد به طور تقريبي 17 متر ، و عرض 12 متر و از سه فرش انداز تشكيل شده است. چهار ستون قطور ، طاق و گنبد سقف مسجد را تحمل مي‌كنند. ضخامت ديوارهاي خاوري و باختري شبستان بيش از ديوارهاي شمالي و جنوبي آن است. فرش انداز وسط از فرش انداز طرفين عريض‌تر است و با سه گنبد هم ارتفاع پوشيده شده است.