شرايط آب و هوايی، ويژه گی های خاك و فراوانی آب آذربايجان شرقی را به منطقه ای مناسب و مستعد برای كشاورزی و زراعت تبديل كرده است. در اين سرزمين وسيع، محصولاتی نظير گندم، جو، برنج، حبوبات، سبزی جات، صيفی جات، نباتات صنعتی، محصولات علوفه ای، انواع محصولات باغی، پياز، سيب زمينی و خشك بار به دست می آيد كه برخی از آن ها به خارج از منطقه و كشور نيز صادر می شود. شرايط طبيعی و اقليمی خاص استان و وجود مراتع نسبتا غنی و چمن زارهای سرسبز و خرم، موقعيت مناسبی برای پرورش زنبور عسل و دام پروری فراهم كرده است. از اين رو، اين استان يكی از مناطق مستعد دام پروری ايران نيز به شمار می رود. از سوي ديگر، فعاليت دام داری عشاير منطقه نيز اهميت و موقعيت اقتصاد دامی استان را دو چندان ساخته است. علاوه بر دام داری سنتی، دام داری نيمه صنعتی نيز كه بيش تر در اطراف شهرهای بزرگ، با استفاده از دام های اصيل داير شده، از اهميت خاص در زمينه توليد شير برخوردار است. پرورش طيور نيز به شكل گسترده ای به سه روش صنعتی، نيمه صنعتی و سنتی انجام می شود.